به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

۴ موردی که باید در زندگی مشترک از آن دوری کنید!

تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۶۹۷۹۳

رفتار‌های مخرب در رابطه زناشویی گاهی از سوی هر یک از زوجین تکرار می‌شوند. بی انکه خودشان متوجه باشند که چه تاثیر بدی روی رابطه شان می‌گذارند.

با این حال خبر خوب این است که درک و شناسایی این رفتار‌ها به شما و شریک زندگیتان کمک می‌کند تا این چرخه را قطع کنید. در واقع شما با شناسایی این رفتار‌ها باید عادت‌های ایجاد کنید که شما را به داشتن ارتباط و صمیمیت عمیق‌تری تشویق کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رفتار‌های مخرب در رابطه زناشویی

حالا، قبل از این که به ذهنتان اجازه دهید که با یادآوری رفتار‌های نامناسب در رابطه زناشویی بین شما و همسرتان ممکن است بار‌ها رفتار‌هایی داشته باشید که باعث ناراحتی یکی از شما شود. اما هر رابطه و ازدواجی چنین تجارب مشترک دارند. خلاص شدن از رفتار‌های مخرب رابطه، راز یک ازدواج شاد نیست. یادگیری خوب جنگیدن تفاوت بین ازدواجی است که دوام می‌آورد یا از هم می‌پاشد.

آنچه سبب از بین رفتن یا از بین بردن یک ازدواج می‌شود ۴ رفتار مخرب در رابطه زناشویی است که سبب می‌شود به فکر جدایی باشید. اگر رابطه‌ای سراسر انتقاد، تحقیر، حالت تدافعی و سنگ اندازی دارید، بدانید که رابطه شما به یک بازنگری نیاز دارد تا به دنبال ترمیم و دوباره ساختن آن باشد.

۱. انتقاد

انتقاد با شکایت متفاوت است. شکایت بخشی از رابطه است که شما را با هم آشنا می‌کند و ارتباط بین شما را واضح‌تر تعریف می‌کند. در واقع در شکایت شما از خواسته‌های خود حرف می‌زنید و این سبب تقویت زندگی مشترک شما می‌شود. برای همین وقتی در شکایت شما از یک رفتار یا رویداد خاص گله می‌کنید مثل احساسی که دارید، یا اتفاق خاصی که در زندگی تان رخ داده و از آنچه نیاز دارید حرف می‌زنید. برای همین انتقال از شکایت فرق دارد.

انتقاد بسیار متفاوت است، زیرا در انتقاد شما احساس منفی یا نظر منفی در مورد شخصیت یک فرد دارید. اگر متوجه شدید که جملات او همیشه با کلماتی مانند «تو همیشه…» یا «تو هرگز…» شروع می‌شود، احتمالا مورد انتقاد قرار گرفته و می‌گیرید. انتقاد در رابطه خیلی از زوج‌ها امری عادی است و، اما اگر انتقاد به امر و عادتی هر روزه تبدیل شود، ممکن است رابطه شما را به سمت مسیر خطرناک تری ببرد.

۲. تحقیر یکی از رفتار‌های مخرب در روابط زناشویی

تحقیر همان حس برتری است که نسبت به شریک زندگی خود دارید. حس تحقیر با افکار منفی طولانی مدت شما در مورد شریک زندگی تان تقویت می‌شود. این منفی نگری، شنیدن نظر برای تغییر و فضا برای تغییر و تعمیر را برای هر دو طرف سخت می‌کند. در حالی که تلاش برای ساختن و ترمیم کردن ابزار ضروری برای داشتن یک رابطه سالم است. در واقع رفتار مخرب تحقیر می‌تواند زندگی عاطفی شما را از بین ببرد.

۳. یکی از رفتار‌های مخرب در رابطه زناشویی داشتن حالت دفاعی است

حالت دفاع در ظاهر حس مقصر بودن ایجاد می‌کند. به طوری که اغلب به نظر می‌رسد که وارد نقش قربانی می‌شوید و شریک زندگی خود را به عنوان دشمن می‌بینید. چنین نگاه و واکنشی به قطع ارتباط هر یک از شرکا به جای گفتگو و صحبت برای ترمیم رابطه و از بین بردن مشکل، منجر می‌شود. وقتی همیشه مورد سرزنش قرار می‌گیرید، پس به احتمال زیاد می‌خواهید جدا شوید. در این مرحله دست رفتار مخرب دیگر می‌زنید.

۴. سنگ اندازی

درگیری و رفتار‌های مخرب به ویژه در روابط نزدیک و صمیمی، می‌تواند سخت و طاقت فرسا باشد. زمانی که شما با رفتار‌های نامناسب یا خاصی در زندگی مشترک خود رو به رو می‌شوید، شریک عاطفی شما دست به انجام کار یا کار‌هایی می‌زند که به عنوان سنگ اندازی شناخته می‌شود.

سنگ اندازی شامل امتناع از برقراری ارتباط با شخص دیگر است. سکوت یا خاموش شدن عمدی در هنگام بحث و مشاجره، که به آن درمان خاموش نیز گفته می‌شود، می‌تواند برای رابطه آزار دهنده، ناامید کننده و مضر باشد. هرچند گاهی سنگ اندازی می‌تواند شریک زندگی شریک زندگی شما را متوجه اشتباه کند. اما اگر این کار تبدیل به عادت شود، می‌تواند توانایی زوجین برای حل اختلافات یا تعامل صمیمی کاهش دهد.

لحظه‌ای به این فکر کنید که آیا در رابطه شما نیز چنین رفتار‌های مخربی دیده می‌شود؟

اگر متوجه شدید که شما و شریک زندگیتان با یک یا دو رفتار مخرب ذکر شده درگیر هستید، پس بدانید تنها نیستید. خیلی از زوج‌ها با چنین چالش‌هایی رو به رو هستند. حتی برخی از بهترین ازدواج‌ها نیز از این رفتار‌های مخرب دارند. تفاوت بین ازدواجی که از هم می‌پاشد و ازدواجی که شکوفا می‌شود، توانایی زوج‌ها برای ترمیم است. اگر آماده هستید دست از این الگو‌های مخرب دست بردارید و آن را به کاتالیزور‌هایی برای ایجاد صمیمیت عمیق تبدیل کنید، پس با استفاده از احساس دوست داشتنی که به همدیگر دارید استفاده کنید. یا هم با یک روانشناس خانواده صحبت کنید. شما می‌توانید با گرفتن مشوره از این رفتار‌های مخرب در رابطه زناشویی خود نجات پیدا کنید.

به یادداشت داشته باشید، در حالی که برای ایجاد یک رابطه سال‌ها تلاش می‌کنید و وقت می‌گذارید، می‌تواند خیلی زود از بین برود. در زندگی مشترک یکدیگر را بشناسید. همچنین الگو‌های مخرب رابطه زناشویی را نیز شناسایی کنید. برای این چالش‌ها راه حل پیدا کنید تا برای شکوفایی ازدواج خود از آن‌ها استفاده کنید.

منبع : خبرنما

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: زناشویی زندگی رفتار ها زندگی مشترک شریک زندگی سنگ اندازی رفتار مخرب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۶۹۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام